ลูกรัก เจ้าจักสำคัญความนี้เป็นไฉน ? (ตอนที่ ๑๐)
๒๗ ตุลาคม ๒๕๖๘
วันนี้เราท่านทั้งหลายลองมาทำความรู้จักนรกบริวารของสัญชีวมหานรกขุมที่ ๒ กันนะจ๊ะ
นรกบริวารของสัญชีวมหานรกขุมที่ ๒ นี้มีชื่อว่า สุนขนรก แปลว่า นรกของสุนัข
ในนรกขุมนี้จักมีแต่สัตว์ผู้ได้รับทัณฑกรรมมาเกิดเป็นสุนัขทั้งขาว ทั้งดำ ทั้งแดง ทั้งเขียว ซึ่งมีสภาพเป็นขี้เรื้อน น้ำเหลือง น้ำหนองไหล มีกายผอมแห้ง เดินโซซัดโซเซประหนึ่งว่า จะหมดแรง ด้วยเพราะไม่มีข้าว ไม่มีน้ำ ไม่มีอาหารให้กัดกิน จนต้องหันมากัดกินกันเอง
เมื่อตายลงหรือได้รับบาดเจ็บ ก็จักมีฝูงแร้ง ฝูงกาบินมารุมจิกตีกิน
สุนัขบางตัวแม้ยังไม่ถูกเพื่อนสุนัขกัดกิน แต่ก็มีปากและลำตัวเป็นแผลเหวอะหวะ เน่าเหม็น มีหมู่หนอนชอนไชกัดกินเนื้อ สุดแสนทรมาน
เช่นนี้สุนัขนรกขุมนี้ไม่มีนายนิรยบาลคอยควบคุม มีแต่ผลกรรมชั่วของตน
กำหนดการลงทัณฑกรรมมาจากการกระทำของตนที่เคยทำมาแล้วในอดีต
แล้วหากจักถามสัตว์ที่ได้รับสิทธิ์มาเกิดในสุนขนรกขุมนี้ล้วนทำกรรมอะไรมา
อธิบายได้ว่า สุนขนรกขุมนี้เป็นที่อยู่ของพวกที่ชอบด่า สอน ตำหนิติด่า นินทาแก่ท่านผู้มีพระคุณ ครั้งเมื่อถึงคราวแตกกายสลายชีวิตลงก็จักต้องมาอยู่อาศัย รับโทษภัยจากสุนขนรกขุมนี้จนกว่าจะหมดกรรม
นรกขุมนี้ไม่มีวันคืน มีแต่โทษทัณฑกรรมที่สัตว์ผู้ทำชั่วผิดบาปจักต้องรับผลของกรรมจนกว่าจะหมดผลกรรมชั่ว
ส่วนจะเร็วหรือช้าก็ขึ้นอยู่กับว่า ไปกระทำชั่ว พูดชั่ว คิดชั่วกับท่านผู้มีคุณ มีธรรมอยู่ในระดับไหน
หากไปกระทำ พูด คิด ชั่วกับท่านผู้ทรงศีล ทรงธรรมอันบริสุทธิ์ บริบูรณ์เช่นนี้ ก็ต้องรับโทษทัณฑกรรมไปนานจนนับไม่ได้
แต่หากไปกระทำ พูด คิด ชั่วบาปกับท่านผู้ไม่ตั้งมั่นอยู่ในศีล ในธรรมมากนัก แต่ก็ยังมีศีล มีธรรม มีคุณ
เช่นนี้ผู้ที่กระทำ พูด คิด ชั่ว ต่อท่านผู้นั้น เมื่อตาย จะถูกลงทัณฑ์อยู่ใน สุนขนรกขุมนี้ไม่นานนัก ก็จักพ้นจากนรกขุมนี้ได้
คาถาป้องกันสุนขนรกขุมนี้คือ คารวะทั้ง ๖
สัตถุคารวตา (ความเคารพในพระศาสดา/พระพุทธเจ้า)
ธัมมคารวตา (ความเคารพในพระธรรม)
สังฆคารวตา (ความเคารพในพระสงฆ์)
สิกขาคารวตา (ความเคารพในการศึกษา)
อัปปมาทคารวตา (ความเคารพในความไม่ประมาท)
ปฏิสันถารคารวตา (ความเคารพในปฏิสันถาร)
และนิมิตตัง สาธุรูปานัง กตัญญูกตเวทิตา แปลว่า “ความกตัญญูกตเวทีเป็นเครื่องหมายแห่งคนดี”
วันนี้จบนรกขุมนี้เอาไว้ก่อนนะจ๊ะ
พุทธะอิสระ
——————————————–
อ่านย้อนหลัง : https://www.facebook.com/buddha.isara/posts/pfbid028im6BJBG4hsDUJPDb6jUn8mpQb7vAyHU62h9ayRJsAArBBWYi7DdeihZ8im36DgXl
——————————————–
My dearest children, what do you think of this message? (Part 10)
October 27, 2025
Today, let us explore the second hell surrounding Sanjiva Major Hell.
This hell is called Sungha Hell, which means “Dog Hell.”
In this realm, only creatures punished to be born as dogs—whether white, black, red, or green—suffer from mange, oozing pus, and emaciated bodies. Exhausted and deprived of food, water, and all nourishment, they stagger and sometimes resort to cannibalism.
When they die or are injured, vultures and crows swarm to peck at them. Even if not attacked, some dogs bear gaping wounds on their mouths and bodies, emit a foul odor, and have maggots gnawing at their flesh, causing excruciating pain.
In Sungha Hell, dogs have no wardens or controllers; they are responsible for their own bad karma. Their punishments are determined entirely by their past actions.
So, what karma leads creatures to be born into this Dog Hell? It is reserved for those who have scolded, criticized, or slandered their benefactors. After death, they must reside here, enduring these punishments until their karma is fully exhausted.
This hell is permanent for those whose evil deeds must be repaid through karmic suffering. The speed and severity of retribution depend on whether the wrongdoing involved evil acts, words, or thoughts directed at a benefactor, as well as the level of virtue of that benefactor.
If a person committed evil acts, spoke evil words, or harbored evil thoughts toward someone of pure virtue and morality, they will suffer immeasurably.
If their wrongdoing was toward someone with only partial virtue, they will endure punishment in this Dog Hell for a shorter time, after which they will be released.
Mantra to protect oneself from Sungha Hell are the six reverences :
Satthukāravāta – reverence for the Buddha
Dhammakāravāta – reverence for the Dharma
Sanghakāravāta – reverence for the Sangha or the Order
Sikkhakāravāta – reverence for education and training
Appamādakāravāta – reverence for heedfulness and carefulness
Patisanthārāravāta – reverence for hospitality
And through Nimittaṃ Sadūrupānam, which means: “Gratitude is the mark of a good person.”
Let us end our reflection on this hell for today.
Buddha Isara
——————————————–
Previous article : https://www.facebook.com/buddha.isara/posts/pfbid028im6BJBG4hsDUJPDb6jUn8mpQb7vAyHU62h9ayRJsAArBBWYi7DdeihZ8im36DgXl
