ประวัติพระภัททากุณฑลเกสาเถรี (ตอนที่ 1)

0
52

ประวัติพระภัททากุณฑลเกสาเถรี (ตอนที่ ๑)
๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๗

พระภัททากุณฑลเกสาเถรี เป็นธิดาของเศรษฐี ในกรุงราชคฤห์ บิดามารดาตั้งชื่อให้ว่า “ภัททา” แปลว่า เจริญ หรือ น่ารัก

ในวันที่นางเกิดนั้น ได้มีบุตรของปุโรหิตในกรุงราชคฤห์ เกิดในวันเดียวกันกับนางด้วย ขณะที่ เขาคลอดจากครรภ์มารดา ได้เกิดเหตุอัศจรรย์ คือ บรรดาอาวุธทั้งหลาย ในบ้านของปุโรหิตเอง และเมืองราชคฤห์ ตลอดจนในพระราชวังก็เกิดแสงประกายสว่างไสว รุ่งโรจน์ไปทั่วพระ นคร ตลอดคืนยันรุ่ง

ปุโรหิตทราบในบุพนิมิตนี้ดีว่า บุตรของตนเกิดมาในฤกษ์โจร เมื่อเขาโตขึ้น จะต้องเบียดเบียน ทำความเดือดร้อนฉิบหาย แก่ชาวเมือง จึงเข้าเฝ้าพระราชาแต่เช้าตรู่ กราบทูลความให้องค์ราชาทรงทราบถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาโดยตลอด

แล้วทูลเสนอแนะว่า ขอพระองค์โปรดรับสั่งให้ประหารชีวิตบุตรชายของข้าพระองค์เสียเถิด เพื่อมิให้เป็นภัยแก่ ชาวเมืองในอนาคต

แต่พระราชาตรัสว่า เด็กตัวเล็กแค่นี้ พึ่งจะลืมตามาดูโลกยังไม่ได้ทำผิดอันใด จะมาอาศัยเหตุแห่งคำทำนายและนิมิตร้ายมาฆ่าเขา ดูไม่น่าจะถูกต้อง อย่าไปฆ่าเขาเลย

ปุโรหิตเมื่อได้สดับพระดำรัสขององค์ราชาเช่นนั้น ในใจก็ให้รู้สึกยินดีที่ไม่ต้องฆ่าบุตรชายคนเดียวของตนแล้ว แต่ที่ต้องเสนอให้พระราชาฆ่าบุตรชายที่มีนิมิตเป็นกาลกิณีของบ้านเมืองก็ด้วยความรับผิดชอบในหน้าที่ของตนที่ต้องคอยเตือนเหตุเภทภัยที่จะเกิดขึ้นในภายหน้าแก่องค์ราชาให้ทรงทราบ

ปุโรหิต จึงรีบกลับมาบอกภรรยา

ทั้งสองสามีภรรยา จึงลิงโลดยินดีที่พวกตนจะได้เลี้ยงดูให้เจริญเติบโตด้วยมือของตน ทั้งสองจึงให้คำมั่นกันว่า จะพยายามอบรมสั่งสอนให้บุตรชายเจริญวัยด้วยศีลธรรม ความกตัญญูแล้วจึงตั้งชื่อให้บุตรชายว่า “สัตตุกะ” (ผู้เป็นศัตรู)

สัตตุกะเมื่อเติบโตในเรือนปุโรหิต ตั้งแต่เขาสามารถเล่นวิ่งมาวิ่งไปได้ เขาจะหยิบฉวยเก็บนำทุกสิ่งที่เขาพบในที่เที่ยวไป มาไว้เต็มเรือนของบิดามารดา

บิดาแม้จะหว่านล้อม ห้ามปรามโดยอ้างแม้ ๑,๐๐๐ เหตุ ก็ห้ามปรามเขาไม่ได้

ต่อมา บิดารู้ว่าเมื่อห้ามสัตตุกะไม่ได้ จึงมอบเสื้อผ้า และเสบียงแก่เขาพร้อมทั้งให้เครื่องอุปกรณ์ตัดช่อง และ สีฆาตกยนต์ [กลไกรูปกระจับ] แล้วไล่ให้เขาออกจากบ้านไป พร้อมกล่าวว่า
เจ้าจงเลี้ยงชีพด้วยงานชนิดนี้

ตั้งแต่วันนั้นมา เขาก็ใช้กลไกกระจับ พาตัวขึ้นไปบนปราสาทของสกุลทั้งหลาย ตัดช่องที่เรือนเหล่านั้น แล้วขโมยทรัพย์สิ่งของที่เขาเก็บไว้มาเป็นของตัวเอง

เวลานั้น ทั่วทั้งพระนครไม่มีเรือนหลังไหนที่มีทรัพย์จะรอดพ้นจากการลักขโมยของเขาไปได้เลย
วันหนึ่ง พระราชาเสด็จเที่ยวไปในพระนครโดยราชรถ จึงทรงตรัสถามสารถีว่า

ทำไมหนอ ในเรือนต่างๆ ที่เราผ่านพ้นมาจึงปรากฏมีช่องสำหรับคนรอดได้ทุกครัวเรือน หรือเป็นเรือนที่ถูกพวกโจรลอบเข้ามาตัดช่อง เพื่อย่องเบาเข้าไปลักทรัพย์ภายในเรือนไปหมดเสียแล้ว
สารถีกราบทูลว่า ข้าแต่องค์เทวะ ในพระนครนี้มีโจรชื่อสัตตุกะ ใช้อุปกรณ์แลความรู้ที่มีมาลอบตัดฝาเรือน ลักทรัพย์ของสกุลทั้งหลายดังที่พระองค์ทรงเห็นนั่นแหละพระเจ้าข้า

พระราชาจึงทรงมีรับสั่งให้หาเจ้าหน้าที่นครบาลมาแล้ว ตรัสถามว่าเขาว่าในพระนครนี้มีโจรชื่ออย่างนี้ เหตุไรเจ้าจึงไม่จับมัน

เจ้าหน้าที่นครบาลกราบทูลว่า ข้าแต่เทวะ พวกข้าพระองค์ไม่อาจพบโจรนั้นพร้อมทั้งของกลาง พระเจ้าข้า

ตรัสสั่งว่า ถ้าวันนี้เจ้าพบโจรนั้น จงจับ ถ้าไม่จับ เราจักลงอาชญาเจ้า

เจ้าหน้าที่นครบาลเหล่านั้นทูลรับว่า พระเจ้าข้า

กาลต่อมา เจ้าหน้าที่นครบาลจึงออกไปสั่งให้มนุษย์ทั่วพระนครช่วยกันไปสืบสวนดูจนรู้ว่า โจรสัตตุกะไปหลบซ่อนอยู่ที่ไหน จึงสามารถจับตัวโจรผู้ตัดฝาเรือนลักทรัพย์ พร้อมทั้งของกลางนั้นได้ นำไปแสดงแก่พระราชา

พระราชาตรัสสั่งว่า จงนำโจรนี้ออกไปตระเวนทางประตูด้านทิศใต้แล้วประหารเสีย เจ้าหน้าที่นครบาลรับสนองพระราชโองการแล้ว โบยโจรนั้นครั้งละ ๔ ทีจนครบ ๑,๐๐๐ ครั้ง โดยใช้เวลาเป็นแรมเดือน แล้วจึงจับตัวพาไปทางประตูด้านทิศใต้ เพื่อประหารโจรนั้นเสีย

สมัยนั้น ภัททา ธิดาเศรษฐีนี้ นางมีบริวารมาก เปิดหน้าต่างดู เห็นโจรชื่อสัตตุกะ บุตรปุโรหิต ซึ่งถูกเจ้าหน้าที่นครบาลจับตัว ในความผิดมหันตโทษ พร้อมทั้งของกลาง กำลังควบคุมตัวมายังที่ประหาร เพื่อฆ่าให้ตายตามพระราชอาชญา ด้วยอำนาจบุพเพทำให้นางมีจิตปฏิพัทธ์ เกิดความรักโจรนั้น เมื่อแรกพบ นางจึงทำอุบายเพื่อให้ได้ตัวโจรนั้นมา โดยการนอนคว่ำหน้าบนที่นอน แล้วร้องคร่ำครวญว่า

ถ้าเราได้เขา เราจึงจะยอมมีชีวิตอยู่ แต่ถ้าไม่ได้ก็จักยอมตายเสียในเวลานี้

นางภัททาเป็น ธิดาคนเดียวของสกุลเศรษฐี พวกญาติทั้งหลายของนางจึงไม่อาจทนเห็นหน้าอันหม่นหมองแม้เล็กน้อยจากลูกสาวของตนได้

ครั้งนั้นมารดาเห็นนางนอนบนที่นอน จึงถามนางว่า

ลูกเอ๋ย เจ้าเป็นอะไรไป

นางตอบตรง ๆ ว่า แม่จ๋า ลูกพบโจรที่เขากำลังนำไปฆ่า จึงรู้สึกหลงรักโจรนั้นจับใจ หากลูกได้เขามาเป็นสามีลูกจึงจะมีชีวิตอยู่ได้ เมื่อลูกไม่ได้ตัวเขามาลูกก็ขอยอมตายเสียแต่วันนี้
โอกาสหน้าเราท่านทั้งหลายมาตามดูกันต่อว่า นางภัททา จักได้โจรผู้กำลังถูกนำตัวไปประหาร มาเป็นสามีดังที่นางต้องการได้หรือไม่

เจริญธรรม

พุทธะอิสระ

——————————————–

ลิ้งค์จาก : https://www.facebook.com/buddha.isara/posts/pfbid02vLU2H3Jm3DEpiTpLk4wXmQcQjUYeNw56s25q5YdcMM2RDPaQnLsHy2tbEtErFTMEl