เรามาดูกันว่า อะไรถูก อะไรผิด

พระธรรมกถึก มีองค์คุณ ๕ ประการคือ

๑. อนุปุพพิกถา

แสดงธรรมไปตามลำดับไม่รวบรัด ขาดสาระสำคัญ ที่จะนำเสนอ (กล่าวความไปตามลำดับ คือ แสดงหลักธรรมหรือเนื้อหาวิชาตามลำดับความง่ายยากลุ่มลึก มีเหตุผลสัมพันธ์ต่อเนื่องกันไปโดยลำดับ)

๒. ปริยายทัสสาวี

อธิบายความไปตามหลักที่ยกขึ้นเป็นเหตุและแสดงผลให้ชัดเจน (ชี้แจงยกเหตุผลมาแสดงให้เข้าใจ คือ ชี้แจงให้เข้าใจชัดในแต่ละแง่แต่ละประเด็น โดยอธิบายขยายความ ยักเยื้องไปต่างๆ ตามแนวเหตุผล)

๓. อนุทยตํ ปฏิจฺจ

แสดงธรรมด้วยความเมตตา ปรารถนาดีและให้เกิดประโยชน์แก่ผู้ฟัง

๔. น อามิสนฺตโร

ไม่แสดงธรรมด้วยเห็นแก่อามิส คือ สอนเขามิใช่เพราะมุ่งที่ตนจะได้ลาภ หรือผลประโยชน์ตอบแทน

๕. อตฺตานญฺจ ปรญฺจ อนุปหจฺจ

แสดงธรรมไม่กระทบตนและผู้อื่น คือ สอนตามหลักตามเนื้อหา มุ่งแสดงธรรม แสดงธรรม ไม่ยกตน ไม่เสียดสีข่มขี่ผู้อื่น

อีกทั้งยังต้องมีจุดมุ่งหมายที่เด่นชัดในการแสดงธรรมแต่ละครั้งว่า

เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย

เป็นไปเพื่อคลายความทะเยอทะยานยาก ความกำหนัดหรืออย่างใดอย่างหนึ่ง

เป็นไปเพื่อความดับทุกข์

และเป็นไปเพื่อความดับภพ ชาติ

เหล่านี้คือ คุณสมบัติ คุณธรรม ของผู้แสดงธรรม

พุทธะอิสระ

————————————————-

Let’s have a look what is right and what is wrong.

September 6, 2021

Monks who preach Dhamma sermons must possess five qualifications as follows.

1. They must preach Dhamma sermons chronologically. The sermons must not be shortened that they lack the essence. (Chronologically here means preaching step by step, starting from the simplest to the deepest, with relative reasoning.)

2. They must provide clear reasoning. (They must raise causes and effects so that the audience clearly understand each issue, based on reasoning.)

3. They must preach Dhamma sermons with mercy and good intention for the sake of listeners.

4. They must not preach sermons with the aims to gain money or any benefit.

5. Their Dhamma sermons must not affect themselves and other people. Namely, they should preach the Dhamma content to teach people, not to bully anybody.

Furthermore, their Dhamma sermon preaching each time must have clear objectives as follows:

For dispassion and disinterest

For reducing ambition, worldly desires, or either one of them

For extinguishing suffering

For extinguishing existence and birth

These are qualities and virtues of persons who preach Dhamma sermons.

Buddha Isara