บทความ
เช้าวันที่อังคารที่ ๑ ธันวาคม ๕๘
๑ ธันวาคม ๒๕๕๘
หูได้ยินเสียงไก่ขันขณะที่นอนลืมตามองนาฬิกาที่ข้างฝาที่เจ้าเฟิร์สนำมาติดเอาไว้ให้ ตี ๓ ครึ่งพอดี หยิบขวดน้ำบนหัวนอนมาดื่มอึกใหญ่
สูดลมหายใจเข้า ส่งความระลึกได้รู้ตัวเข้าไปสำรวจภายในกาย รู้สึกได้ว่าหลอดอาหารและกระเพาะอาหารมีแผลอยู่หลายจุด
นี่คงเป็นสาเหตุของอาการแสบร้อนในช่องท้องอยู่บ่อยครั้งต่อวัน อาการเริ่มรุนแรงขึ้นหลังกลับจากสถานทูตอเมริกาและดีเอสไอ พอมาถึงวัดก็มีอาการไข้เป็นระยะๆ
ต้องฉันยาเคลือบกระเพาะและกล้วยดิบตากแห้งบด อาการป่วยครั้งนี้ทำให้เพลียไม่อยากทำอะไร
จนถึงวันพิธีบวชพระหมู่ของวัด ฉันก็มิได้เข้าร่วม อีกทั้งอยากจะวางภาระในพิธีกรรมต่างๆ ของวัด ปล่อยให้เจ้าอาวาสและพระเถระผู้ใหญ่ในอาวาสท่านจัดการกันเองบ้าง จักได้คุ้นเคยกับกิจกรรมของวัด
เช้าวันนี้ตื่นมาหลังจากทำความระลึกได้รู้สึกตัวอยู่ครึ่งชั่วโมงจึงลุกขึ้นเข้าห้องน้ำ ทำภารกิจส่วนตัวเสร็จแล้วก็ออกมาเดินจงกรมรอบห้องจนถึงตีห้า
ฉันน้ำแล้วเตรียมตัวเดินทางไปศาลแพ่งรัชดาในคดีที่ดีเอสไอสมัยนายธาริตฟ้องฉันกับ พล.ต.สมเกียรติ วัฒนวิกย์กิจ ซึ่งเป็นแกนนำของเวทีแจ้งวัฒนะ ผู้ทำหน้าที่ควบคุมดูแลบรรดาการ์ดทั้งหลาย
ดีเอสไอมิได้ฟ้องฉันคนเดียวแต่ฟ้องแกนนำเวทีอื่นด้วย มีคุณชุมพล จุลใส, คุณอัญชลี ไรรีรักษ์, คุณนิติธร ล้ำเหลือ ด้วยข้อหาทำให้เสียทรัพย์เรียกร้องค่าเสียหาย ๒,๖๖๓,๔๐๙ บาท
วันนี้ฉันต้องไปศาลเพื่อเบิกความแก้ต่าง โดยมีเจ้าออยพี่ชายเจ้าเฉาก๊วยมารับในเวลาตี ๕ ครึ่ง
ขณะเดียวกันโรงครัววัดโดยอีอ้วน(ประคอง) และลูกหลานคนทำครัวไปจัดทำอาหารเลี้ยง การซ้อมปั่นจักรยานเพื่อพ่อหน้าศาลากลางจังหวัดนครปฐม จำนวน ๕๐๐ กว่าคน ซึ่งฉันสั่งว่าเลี้ยงให้หมด อย่าให้ของเหลือกลับมา แม้หมูหมากาไก่ก็ต้องให้กิน
อ้อ… วันพฤหัสนี้ (๓ ธ.ค.) ที่โรงพยาบาลศิริราช หน้าพระบรมราชานุสาวรีย์ พระบรมราชนก เวลาบ่าย ๑ โมงตรง พวกเราคนไทยผู้มีหัวใจกตัญญูต่อแผ่นดินจะไปร่วมกันเจริญพระพุทธมนต์ถวายพระราชกุศลและจุดเทียนชัยถวายพระพรแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐยิ่ง
อย่าลืมนะจ๊ะ พฤหัสนี้บ่ายโมงพบกัน
พุทธะอิสระ