ถึงเวลาใช้รูปการ์ตูนนี้แล้ว
๒๑ มิถุนายน ๒๕๖๖
เห็นความกระสันในอำนาจพวกส้มเช้งที่ประชาชนประเคนให้แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว ถึงขนาดฟอร์มทีมจัดตั้งรัฐบาลกันตั้งแต่วันแรกหลังรู้ผลการเลือกตั้ง
ขนาดยังไม่มีตราประทับรับรองจาก กกต. ให้ได้เป็น สส. ก็ออกอาการบ้าอำนาจเข้าไปสั่งให้ข้าราชการและเอกชนมาร่วมประชุมแถมโกหกว่าไม่ได้สั่ง
แล้วเบ่งอำนาจบารมีกดขี่พรรคร่วม จองโควตาตำแหน่งสำคัญๆ เช่น นายก ประธานสภา กระทรวงการคลังและกลาโหม
จนกระทั้งมีข่าวว่าพลพรรคร่วมรัฐบาลและมวลชนแสดงความไม่พอใจออกมาเคลื่อนไหวกดดันให้เกลี่ยตำแหน่งแบบยุติธรรม แบ่งปันโควตารัฐมนตรีกันแบบวินๆ หาไม่ก็ให้ถอนตัวไม่ร่วมรัฐบาล
ขณะเดียวกันก็ถูกย้อนศรด้วยการปล่อยข่าวออกมาเป็นระยะๆ ว่าเพื่อใครแอบไปคุยกับพรรคต่างๆ ในซีกรัฐบาลเก่าเพื่อจัดตั้งรัฐบาล
เล่นเอาลูกแกะน้อยของพ่อฝรั่งเต้นจนนั่งไม่ติดเก้าอี้ ยอมที่จะโอนอ่อนในหลายๆ ตำแหน่งที่ตนล็อคไว้
แต่ก็ยังหวงตำแหน่งประธานสภาเอาไว้ด้วยข้ออ้างว่า จะได้ดำเนินการเสนอแก้กฎหมายที่เสนอและคั่งค้างเอาไว้ในสมัยประธานชวน ๑๘๐ ฉบับ
แต่โดยเนื้อแท้แล้ว ตำแหน่งประธานสภานี้มีอำนาจที่จะหยิบหรือไม่หยิบเอาข้อกฎหมายใดที่สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเสนอมาพิจารณาหรือไม่พิจารณาก็ได้
อันจะนำมาซึ่งการแก้รัฐธรรมนูญทั้งฉบับ โดยเฉพาะในหมวดสถาบันพระมหากษัตริย์
ฉะนั้นมาตรา ๑๑๒ ที่เป็นประเด็นให้บริวารส้มเช้งหยิบเอามาสร้างความวุ่นวายให้แก่บ้านเมืองมาตลอด ๘ ปี แต่เมื่อสามารถแก้รัฐธรรมนูญทั้งฉบับได้มาตรา ๑๑๒ เป็นแค่กฎหมายลูกของรัฐธรรมนูญก็ต้องถูกแก้และยกเลิกไปโดยปริยาย
ในขณะเดียวกัน กกต. ผู้ทำหน้าที่ให้อำนาจหรือตัดอำนาจว่าที่ สส. ก็พยายายมดึงเกมให้บรรดาลูกแกะน้อยทั้งหลายได้แสดงความกระสันออกมาให้สังคมประจักษ์พอเหม็นปาก ขมคอ พอควรแล้วก็ประกาศปล่อยผี ๕๐๐ ออกมาเดินเพ่นพ่านในสภา
ด้วยข้ออ้างที่ว่าเอาไว้สอยทีหลัง แต่พ่วงมาด้วยราคาที่จะต้องจ่ายทั้งเงินและคดีอาญา
ประมาณว่าในเมื่อรีบร้อน กระสันอยากจะเล่นกับอำนาจกันนัก ก็ยอมให้เล่นกันไปเลย แต่ใครจะสะบักสะบอมหลุดรอดจากในหล่มแห่งอำนาจกันบ้างก็ไปว่ากันเอาเอง
ขณะเดียวกันก็มีขบวนการปล่อยข่าวว่า สส. ทุกคนมีเอกสิทธิ์ของตัวเองที่จะโหวตเลือกประธานสภา และนายก ทำเอาลูกแกะน้อยต่างพากันเต้น หวาดหวั่น วิ่งล็อบบี้บรรดาพรรคร่วมและพันธมิตรกันแบบหัวหกก้นขวิด
ขณะที่ทาพินอคคิโอก็เล่นบทคนป่วยเก็บตัวเงียบๆ เรียกคะแนนสงสารจากเอฟซี แต่ในใจคงจะอกตรม ขมขืนอยู่ไม่น้อยว่าทำไมตนเองต้องเจอกับสารพัดปัญหารุมเร้าเข้ามาถาโถม ขณะที่ตนกำลังจะได้ขึ้นนั่งเก้าอี้นายกอยู่แล้ว แต่ต้องมาตกเก้าอี้เงาดำๆ ของตัวเองที่ก่อเอาไว้มาบดบังจนทำให้แทบมองไม่เห็นบันได
เพราะปัญหาที่ตนซุกเอาไว้แต่อดีต ทั้งหุ้นสื่อ ทั้งที่ดินในจังหวัดประจวบฯ ที่ยังไม่เคลียว่าเป็นของใครกันแน่ ทั้งหมดที่ว่ามานี้หาได้มีใครสร้างให้ไม่ ต้นตอของปัญหาทุกอย่างล้วนเกิดจากการกระทำของตนเองในครั้งอดีตทั้งนั้น
แต่กลับมาโทษว่าคนอื่น ผู้อื่นทำให้เกิดปัญหา
ซึ่งปัญหานี้ก็เป็นตัวเปลี่ยนเกมที่จะทำให้พรรคส้มเช้งไม่ได้เป็นรัฐบาล
ไม่ว่าลูกแกะน้อยจะพยายามขนาดไหน สุดท้ายก็ยังไม่ทันเกมของฝูงหมาจิ้งจอกอยู่ดี
นี่แหละเขาจึงว่า เด็กก็คือเด็ก ลูกแกะก็คือลูกแกะ จะกลายมาเป็นหมาจิ้งจอกไม่ได้ดอก กระดูกมันคนละเบอร์
เกมแย่งชิงภูเขามูนคูถ (โลกธรรม) ในครั้งนี้ เราคงต้องมาเฝ้าดูกันโดยไม่ต้องไปเสียอารมณ์ลุ้นว่า ใครจะได้เป็นรัฐบาลและนายกเพราะยังไงๆ ลูกแกะน้อยก็ต้องตายเพราะความมั่นโง่ของตนเองอยู่ดี
พุทธะอิสระ
——————————————–
