มหาสู้ๆ มหาสู้ตาย มหาไว้ลาย มหาสู้แล้วอย่าตายนะมหา

สงสาร เอย แสนสงสาร

เห็นภาพน้ำตารอการระบาย น้ำมูกไหล ปากแบะ ของมหาทั้งสองรูปแล้ว มันทำให้เข้าใจได้ว่า นี่คือตัวอย่างของผู้ที่เข้ามาอาศัยผ้าเหลือง เพียงเพื่อยกสถานะทางสังคมเท่านั้น

ไม่ได้เข้ามาเพราะศรัทธาในพระธรรมวินัย และศึกษาอาศัยพระธรรมมาชำระ มาฟอกจิต

เมื่อถึงคราวที่ทุกข์เข้ามาถาโถม บีบคั้น ครอบงำ จึงหาทางออกไม่ได้ สุดท้าย ก็ต้องให้ทุกข์รอการระบายออกมาอย่างที่มหาสองคนทำให้เห็นๆ

นี่คือตัวอย่างของภาษิตที่ว่า ใกล้เกลือกินด่าง

อยู่กับธรรมะ มาตั้งแต่เล็กยันโต แต่กลับไม่ปฏิบัติธรรม ไม่ทดลอง ทดสอบ พิสูจน์ธรรม ที่แปลว่าเครื่องฟอก เครื่องชำระล้างจิต

พอถึงคราวที่จิตถูกความทุกข์ยาก เดือดร้อน บีบคั้น ก็หาทางปลดเปลื้องทุกข์นั้นๆ ไม่ได้ จึงแสดงพฤติกรรมหน้าแดง ปากแบะ น้ำหูน้ำตาเอ่อล้นรอการระบายอย่างน่าอับอาย เสียหายต่อผ้าเหลือง พระธรรมวินัย และพระพุทธศาสนา

ที่ต้องนำเรื่องนี้มาเขียน ก็เพื่อเตือนสหธรรมิกทั้งหลาย ผู้คร่ำหวอดอยู่ในวงการผ้าเหลือง ว่าจะทำอะไร จะพูดอะไร จะคิดอะไร ก็อย่าทิ้งหลักธรรม ซึ่งเป็นหลักการ หลักใจ หลักชัย ในพระพุทธศาสนา

อย่าทำตนเป็นคนหลักลอย เหมือนดังที่มหาสองคนเขาทำกัน

มันขายขี้หน้า เสียยี่ห้อมหาเปรียญธรรม ๙ ประโยค

พุทธะอิสระ