ระหว่างนั้นก็มีบรรดาแกนนำ ซึ่งก็มีทั้ง สว. สส. ท่านรัฐมนตรี และสหภาพนักวิชาการ รวมทั้งหมด ๓๙ คน ต่างทยอยกันเข้ามาในห้องพิจารณาคดีจนครบ
เมื่อถึงเวลาศาลท่านออกนั่งบัลลังก์อ่านคำตัดสินคดี เท่าที่พอจะจับประเด็นที่ศาลหยิบยกขึ้นมาประกอบคำตัดสิน ส่วนใหญ่แล้ว จะเน้นไปที่การก่อความวุ่นวาย การบุกรุกสถานที่ราชการ และการขัดขวางการเลือกตั้ง
เหล่านี้เป็นประเด็นหลักๆ ที่ศาลนำมาเป็นบทลงโทษ
เช่นกรณีของ พุทธะอิสระ ศาลท่านตัดสินให้รับโทษฐาน
ละเมิดประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๑๖
ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๖๒ และ มาตรา ๗๖
รวมทั้งถูกเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งเป็นเวลา ๕ ปี ตามมาตรา ๑๕๒
พุทธะอิสระ และจำเลยอื่น มีสิทธิ์อุทธรณ์โต้แย้งคำพิพากษาของศาลอาญาได้ภายใน ๓๐ วันนับแต่วันอ่านคำพิพากษา (อ่านคำพิพากษาวันที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๔)
ขณะที่นั่งฟังคำตัดสิน สิ่งที่พอจะทำได้สำหรับตัวเองก็คือ สำรวม สังวร ระวัง ไม่ให้จิตนี้กระเพื่อมตามคำตัดสิน ด้วยการพิจารณาว่า โทษทัณฑ์เหล่านั้น เราสมควรจะได้รับแล้ว ด้วยเพราะเป็นสิ่งที่เราทำจริง
แม้บางเรื่องจะมีข้อโต้แย้งอยู่บ้าง แต่ก็ควรจะยอมรับด้วยความเคารพ เพราะนี่คือหลักการที่จะทำให้สังคมอยู่ร่วมกันได้ ด้วยการยอมรับกติกา กฎเกณฑ์ ระหว่างที่ศาลสรุปคำพิพากษาตัดสิน โดยเฉพาะในประเด็นของ พุทธะอิสระ
เราเฝ้าดูจิตว่า ยังสงบนิ่งอยู่หรือไม่หนอ หรือสะดุ้ง ผวา หวาดกลัว
ผลปรากฏว่า จิตนี้ยังสงบเย็นอยู่ เป็นปกติ
เมื่อจบการตัดสินคดี เห็นบรรดาคุณทนายทั้งหลาย ก็กุลีกุจอจัดทำเรื่องขอประกันตัว เมื่อศาลลงจากบัลลังก์ไปแล้ว
ขณะนั้นก็มีบรรดามวลชนทั้งหลาย ต่างพากันทยอยเดินเข้ามา แสดงความเสียใจแก่บรรดาแกนนำแต่ละท่าน ยกเว้น พุทธะอิสระ เพราะเขาเห็นว่า เรานั่งหลับตาอยู่เฉยๆ ด้วยเพราะกำลังแผ่เมตตาอยู่พอดี
เจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์ เมื่อเห็นว่า มวลชนเข้ามาในห้องมากขึ้น ก็คงจะเกรงว่า หากปล่อยไว้จะเกิดการสับสนวุ่นวาย จึงเรียกรวมตัวแกนนำทุกคน แล้วพาลงไปที่ห้องฟังคำพิพากษาชั้นล่างของศาล
พวกเราจึงได้มีโอกาสอยู่กันตามลำพัง
จึงได้เห็นอากัปกิริยาของแต่ละคน ที่เฝ้ารอคอยผลการขอประกันตัวอย่างกระวนกระวาย
ส่วน พุทธะอิสระ พอจะมีประสบการณ์ในเรื่องนี้มาบ้าง จึงคิดว่า ตื่นเต้นกระวนกระวายไป ก็จะเหนื่อยจิตไปเสียเปล่า เลยเฝ้าดูจิตตัวเองอย่าให้เสียสมดุล ความทุกข์เดือดร้อนจักได้ไม่เข้าครอบงำจิตนี้ได้
เวลาผ่านไปนานพอสมควร พวกเราจึงได้รับแจ้งจากเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์ว่า ศาลไม่ให้ประกันตัวแกนนำเวทีแปดคน นอกนั้นให้ประกันตัวหมด
พุทธะอิสระ
๒ มีนาคม ๒๕๖๔
————————————————–
วิถีแห่งนักสู้ (ตอนที่ ๑)
————————————————–
Way of Fighter (Chapter 2)
March 2, 2021
During that time, there were PDRC leaders including senates, members of parliament, ministers, and union of academics, a total of 39 people, came into courtroom one after another.
When it was time, the judge came out to sit on the bench and read the verdict. As far as I could catch, the judge focused on following issues in making judgment: incitement of unrest, intrusion into state property, and disruption of election.
These were major factors for the court’s sentence.
For example, Buddha Isara was sentenced with imprisonment for violating Section 116, Section 362, and Section 76 of the Criminal Code.
In addition, I was sentenced with a 5-year revocation of voting right, according to Section 152.
Buddha Isara and other defendants have rights to appeal the verdict within 30 days after the date of court ruling on February 24, 2021.
While listening to the verdict, what I could do for myself was to cautiously control my mind not to be disturbed by the verdict. I thought that I deserved these sentences because I did them.
Although I had some arguments, but I had to respectfully accept, because justice system is principle for the society. In living together, people have to accept rules and regulations.
While the court was summarizing the verdict, especially on the case of Buddha Isara, I kept watching my mind whether it was still calm or frightened, scared, and fearful.
It appeared that my mind was still peaceful and clam as normal.
After the court verdict had ended and the judge had left, lawyers hastily applied for bails.
At that time, supporters gradually came in to express their condolence to each protest leader, except Buddha Isara. Because they saw that I was sitting and closing my eyes, as I was wishing happiness to all creatures (Buddhist way to spread mercy and kindness to spirits).
When correctional officers saw more supporters coming into the room, they feared that it would be more chaotic. Therefore, they gathered all PDRC leaders and led us to the courtroom on the basement.
So, we had the opportunity to be among ourselves.
I saw each person’s behaviors while they were anxiously waiting for the court’s bail permission.
Buddha Isara had got prior experience on this. So, I thought that anxiety would merely cause mental fatigue. Therefore, I kept watching my mind so as not to lose its balance so that suffering would not be able to dominate this mind.
Time passed by for quite a long while. Then, correctional officers informed us that the court did not grant bail for eight PDRC leaders. The rest were released on bail.
“Lung Kamnan” (Khun Suthep Thuagsuban) said loudly, “It is understandable why we were not granted bail. But “Luang Pu” (Buddha Isara) also was not granted bail. For what reason they want to imprison him?”
I told him loudly, “That is good, Kamnan. So, several of us stay together and will not feel lonely…”
Buddha Isara
————————————————–
Way of Fighter (Chapter 1)
