แม้แต่งานของพ่อมันก็ไม่ละเว้น

ฉันเห็นฉันจึงชี้ให้เจ้าทิมเจ้าตั้มมันดูแล้วกล่าวว่า พระมาจากวัดไหน ทำไมมาเดินหยิบอาหารโดยไม่มีคนประเคนหรือหยิบยื่นให้

ฉันจึงบอกให้หมวดกุดเดินไปขอดูใบสุทธิและตรวจสอบ

ต่อมาหมวดกุดกลับมารายงานว่า ตามใบสุทธิเป็นพระที่มาจากจังหวัดกาฬสินธุ์ แต่ฟังดูสำเนียงแล้วน่าจะเป็นคนกรุงเทพ

รุ่งขึ้นเวลาบ่าย พระองค์นี้มาอีก แต่มาทางข้างหลังที่ฉันนั่งอยู่
คนที่เฝ้าอยู่ด้านหลังจึงสกัดไม่ให้เข้ามา พระรูปนี้ก็โวยวายแล้วเดินจากไป

แต่วันนี้เขาไม่ได้ห่มจีวร นุ่งห่มเป็นฆราวาส ตะพายเป้มายืนชี้หน้าด่าฉัน แล้วกล่าวคำอาฆาตว่า “ไอ้วิทย์ กูจะต้องเล่นงานมึงให้ได้”

ชาวบ้านที่เขามาช่วยงานและยืนรอรับอาหารจึงเข้าไปขับไล่ให้ออกไปจากหน้าเต็นท์หมายเลข ๙

ครู่ต่อมาเจ้าวารินรายงานว่ามีทหารมาสองคนล็อคตัวชายคนนั้นไปสอบสวนที่กองอำนวยการแล้ว

นี่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเต็นท์หมายเลข ๙ ในหลายเหตุการณ์ที่มีบรรดาพวกที่มีความเห็นต่างมายืนจ้องหน้าฉันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ

แต่สิ่งที่ฉันทำได้ คือมองเขาแล้วส่งยิ้มให้

พุทธะอิสระ