พ่อจ๋า ๑๕ วันแล้วที่พ่อจากลูกไทยไปสู่สวรรคาลัยอย่างไม่มีวันกลับ

จักเพียรพยายามเทิดทูนบูชา ด้วยสองมือทำ

ตามที่พ่อเคยบอก เคยสอน และเคยทำ

แม้ทุกข์ยาก ตรากตรำ ลูกจักไม่ตัดรอน

พ่อจ๋า ลูกคิดถึงพ่อเหลือเกิน

วันนี้ลูกต้องเดินทางกลับมาวัดตอน ๔ ทุ่ม

เพราะร่างกายมันเริ่มแสดงอาการประท้วง จนทำให้ลูกไม่สามารถยืนทรงตัวอยู่ได้

ลูกขอกลับมาฉันยาแล้วจำวัดก่อน แม้ทุกครั้งที่ลูกกลับมาถึงวัด ลูกจะต้องคิดถึงพ่อจนน้ำตาไหลก็ตามที แต่เพื่องานใหญ่ที่จะถึง ลูกจึงขออนุญาตกลับวัดมาชาร์จแบตก่อนนะจ๊ะ

เพื่อจะได้มาลุยงานเลี้ยงอาหารพี่น้องไทย ที่เดินทางมาร่วมไว้อาลัยในงานสวดพระศพในวันต่อๆ ไป จนกว่าจะถึงวันออกพระเมรุ

พุทธะอิสระ