รักษาทรัพย์ ก็ไม่ชื่อว่ารักษา
รักษาอวัยวะ ก็ยังไม่ชื่อว่าเป็นการรักษา
รักษาชีวิต ก็ยังไม่ใช่การรักษา
รักษาจิต ถือว่าเป็นสุดยอดแห่งการรักษา
เพราะทรัพย์สิน อวัยวะ และชีวิต ต่อให้เพียรพยายามรักษาให้ดีเลิศอย่างไร สุดท้ายเมื่อตายก็มิอาจนำไปด้วยได้
แต่การรักษาจิตให้ผ่องแผ้ว สะอาด ฉลาด สว่าง สงบ
ย่อมยังประโยชน์ให้ทั้งโลกนี้และโลกหน้า
จิตที่รักษาดีแล้ว ย่อมนำสุขมาให้ทั้งโลกนี้และโลกหน้า
จิตที่ชื่อว่ารักษาดีแล้ว ย่อมปราศจากเครื่องปรุงและสิ่งเร้าเครื่องล่อทั้งปวง
จิตที่รักษาดีแล้ว ย่อมมีอิสระ อยู่เหนือการครอบงำทั้งปวง
จิตที่รักษาดีแล้ว ย่อมมีมีอานุภาพเหนือกว่ามารทั้งปวง
จิตที่รักษาดีแล้ว ย่อมมีความชาญฉลาดในโลก
ผู้ฉลาดในจิต คือผู้ฉลาดในกาย
ผู้ฉลาดในจิต ฉลาดในกาย ชื่อว่าเป็นผู้ฉลาดในโลก
พุทธะอิสระ
