คนดีไม่จำเป็นต้องมีพวก คนมีพวกมากอาจไม่ดีก็ได้

บทความ

คนดีไม่จำเป็นต้องมีพวก คนมีพวกมากอาจไม่ดีก็ได้

๑๓ มีนาคม ๒๕๕๙

ผู้พิพากษา ผู้คุ้นเคย

ถามว่า “ทำไมฉันจึงสู้อยู่คนเดียว”

ตอบว่า…

…อัตฺตา หิอตฺตโน นาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน

…พระพุทธเจ้ามิได้ทรงสอนให้ภิกษุต้องระคนอยู่กับหมู่คณะ

…แต่ทรงสอนว่า นั่นเรือนว่าง โน่นป่าช้า นั้นถ้ำหรือโพรงไม้

…เธอจงมีกายวิเวกสงบกาย จิตวิเวก สงบจิต และอุปธิวิเวก สงบกิเลส

…จงเรียนรู้ศึกษาธรรม จงมีธรรมเป็นเครื่องอยู่ จงมีธรรมเป็นที่พึ่ง จงมีธรรมเป็นเกราะ

…ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มรรคาทั้ง ๘ ประการมรรคมีองค์ ๘ คือ

๑. เห็นชอบ
๒. ดำริชอบ
๓. เจรจาชอบ
๔. ทำการชอบ
๕. เลี้ยงชีพชอบ
๖. เพียรชอบ
๗. ระลึกชอบ
๘. ตั้งจิตมั่นชอบ

เป็นทางแห่งบุคคลผู้เดียวเดินไป

…………………………..

ถามว่า “ท่านมีอะไรเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจในการต่อสู้”

ตอบว่า …

…มีสัจธรรม ความจริงที่องค์พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสรู้และทรงสั่งสอนเอาไว้ดีแล้ว

…มีศรัทธา เชื่อมั่นว่าธรรมะย่อมชนะอธรรม

….มีสติปัญญาระลึกได้ รู้ตัวในเรื่องที่ทำ คำที่พูด สูตรที่คิด เพื่อประกันความผิดพลาด

…………………………..

ถามว่า “มีอะไร เป็นแรงกาย แรงใจ หรือคอยผลักดันอยู่เบื้องหลังในการต่อสู้”

ตอบว่า…

…มีความกตัญญู รู้คุณพระศาสดา รู้คุณพ่อแม่ ครูอาจารย์ รู้คุณแผ่นดิน รู้คุณราชวงศ์จักรี และรู้บุญคุณผู้ให้ก้อนข้าวหยดน้ำ

…จึงต้องกตเวทิตา ทำการตอบแทนพระคุณท่านเหล่านั้น ด้วยการเสียสละเลือดเนื้อ ชีวิต กาย ใจ สติปัญญา

…เพื่อดำรงรักษาเอาไว้ซึ่งความถูกต้อง ดีงาม ของพระธรรมวินัย และกฎหมายบ้านเมือง

…………………………..

ถามว่า “มีคนร่ำลือว่า ท่านมีผู้มีบารมี และมีอำนาจอยู่เบื้องหลัง”

ตอบว่า…

…คุณได้ข่าวมาไม่ผิด

…สำหรับฉันแล้ว ผู้มีบารมี คือ พระโพธิธรรมทั้ง ๑๐ ประการ ของพระผู้มีพระภาคเจ้า คือทศบารมี ปฏิปทาอันยวดยิ่ง, คุณธรรมที่ประพฤติปฏิบัติอย่างยิ่งยวด คือ ความดีที่บำเพ็ญอย่างพิเศษ เพื่อบรรลุซึ่งจุดหมายอันสูง เช่น ความเป็นพระพุทธเจ้า และความเป็นมหาสาวก เป็นต้นซึ่งประกอบด้วย

๑. ทาน (การให้ การเสียสละ)
๒. ศีล (การรักษากายวาจาให้เรียบร้อย, ความประพฤติดีงามถูกต้องตามระเบียบวินัย)
๓. เนกขัมมะ (การออกบวช, ความปลีกตัวปลีกใจจากกาม)
๔. ปัญญา (ความรอบรู้, ความหยั่งรู้เหตุผล เข้าใจสภาวะของสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง)
๕. วิริยะ (ความเพียร, ความแกล้วกล้า ไม่เกรงกลัวอุปสรรค พยายามบากบั่นอุตสาหะ ก้าวหน้าเรื่อยไป ไม่ทอดทิ้งธุระหน้าที่)
๖. ขันติ (ความอดทน, ความทนทานของจิตใจ สามารถใช้สติปัญญาควบคุมตนให้อยู่ในอำนาจเหตุผล และแนวทางความประพฤติ ที่ตั้งไว้เพื่อจุดหมายอันชอบไม่ลุอำนาจกิเลส)
๗. สัจจะ (ความจริง คือ พูดจริง ทำจริง และจริงใจ)
๘. อธิษฐาน (ความตั้งใจมั่น, การตัดสินใจเด็ดเดี่ยว วางจุดหมายแห่งการกระทำของตนไว้แน่นอน และดำเนินตามนั้นแน่นแน่)
๙. เมตตา (ความรักใคร่, ความปรารถนาดี มีไมตรี คิดเกื้อกูลให้ผู้อื่นและเพื่อนร่วมโลกทั้งปวงมีความสุขความเจริญ)
๑๐. อุเบกขา (ความวางใจเป็นกลาง, ความวางใจสงบราบเรียบสม่ำเสมอ เที่ยงธรรม ไม่เอนเอียงไปด้วยความยินดียินร้ายหรือชอบฟัง)

…สำหรับผู้มีอำนาจที่ช่วยสนับสนุนฉัน คือ สติปัญญา และความซื่อตรง จริงใจ กล้าหาญ องอาจ ที่ฉันมีให้ ต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และพระธรรมวินัย

…………………………..

ถามว่า “เห็นท่านออกมาสู้อยู่คนเดียว ท่านไม่กลัวหรือ”

ตอบว่า…

…ครั้งที่พระมหาโพธิสัตว์เจ้าชายสิทธัตถะ พระองค์ก็ทรงออกมาสู้กับอสัทธรรมความไม่รู้เรื่องจริงอยู่พระองค์เดียว พระองค์ยังไม่กลัวเลย

…จนกระทั่งพระองค์ทรงได้ชัยชนะหมู่มาร และเสนามารผู้ครอบงำสรรพสัตว์ ด้วยมายาการ และความเท็จ

…ขอเพียงฉันยังยึดมั่น ยืนหยัดอยู่กับสัจธรรมความจริง

…ฉันเชื่อว่า ชัยชนะย่อมมีแน่นอน ดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงชนะพญามาร

…………………………..

และที่ถามว่า “ฉันไม่กลัวหรือ”

ตอบว่า…

…หากเรารู้เรื่องจริง เห็นตามความเป็นจริง ยืนหยัดอยู่กับสัจธรรม ก็ไม่มีอะไร ต้องทำให้สะดุ้งผวา หวาดกลัวดอก

…………………………..

ถามว่า “ในประเทศนี้ไม่มีพระภิกษุที่รู้เห็นตามความเป็นจริง แล้วคิดจะออกมาร่วมต่อสู้กับท่านบ้างหรือ”

ตอบว่า…

…มีนะ มีไม่น้อยด้วย

…แต่เพราะเขา ไม่อยากเดือดร้อน เขาไม่อยากวุ่นวาย เขาไม่อยากมีอันตราย ชีวิตเขาอยู่สุขสบาย ทำไมต้องมาแบกเรื่องของคนอื่น

…นี่เป็นวิธีคิด ของพวกสาวกภูมิ

…สำหรับฉัน ผู้ปรารถนาพุทธภูมิ หากนั่งนิ่งๆ ปล่อยให้ความถูกต้องชอบธรรม โดนย่ำยี คนดีถูกคนชั่วกลั่นแกล้งรังแก สัจธรรมความจริงถูกบิดเบือนด้วยอำนาจของมารและพวก

…หากฉันมัวแต่รักตัวกลัวตาย อยากอยู่สบายๆ ไม่คิดจะยื่นมือออกไปช่วยเหลือใดๆ

…ฉันก็ไม่ควรคู่กับโพธิญาณแล้วหละ

…………………………..

ท่านผู้พิพากษา พูดว่า “ทีนี้ผมเข้าใจแล้วครับว่า ทำไมหลวงปู่ถึงได้เดือดร้อนนัก เมื่อมีคนมาทำลายพระธรรมวินัยและความถูกต้อง”

เพิ่งจะเข้าใจหรือท่านผู้พิพากษา

คุณรู้จักฉันมานาน ฉันนึกว่าคุณเข้าใจฉัน ตั้งนานแล้วเสียอีก

สรุปให้คุณฟังง่ายๆ ว่า

ชีวิตฉัน มิได้มีลมหายใจเพื่อตนเอง

แต่ทุกลมหายใจของฉัน ต้องเป็นไปเพื่อประโยชน์ของผู้อื่น สัตว์อื่น นั่นคือหน้าที่ของฉัน

พุทธะอิสระ

___________________________________________________________________________________________

 

Good people don’t necessarily have company. Those with company aren’t necessarily good.

13 March 2016

A judge, who’s an acquaintance, asked me, “why are you fighting alone?”
I answered…
… Atta hi attano natho; you are your own master.
… The Buddha does not teach that a monk must be with company.
… But he teaches that, there’s an empty house; there’s a cemetery; there’s a cave or a tree hollow.
… You should have seclusion of the body, peaceful body, seclusion of the mind, peaceful mind, seclusion of passion, sedated unwholesome mental states.
… Learn and study Dhamma. Take Dhamma as your refuge, pillar and defense.
… Monks, Atthangika-magga, the noble eightfold path, including:
1. Right view
2. Right thought
3. Right speech
4. Right action
5. Right livelihood
6. Right effort
7. Right mindfulness
8. Right concentration
is the path that an individual walks.
…………………………

He asked, “what do you have as a spiritual anchor in fighting?”
I answered…
… I have the dharmic truth, the truth that the Buddha had been enlightened and has taught us well.
… I have faith, the belief that good would inevitably win against evil.
… I have wisdom; I’m conscious about my actions, speeches and thoughts to avoid making mistakes.
…………………………

He asked, “What gives you physical and mental strength to push you in your fight?”
I replied…
… I have gratefulness for the religious founder, my parents, my teachers, my country, the Chakri Dynasty and those who feed me.
… Therefore, I’m obligated to return the favor to those people by sacrificing my blood and bone, life, body, mind and wisdom
… in order to maintain the righteousness and goodness of Dharma, Vinaya and the country’s laws.
…………………………

He asked, “There are rumors that you have influential and powerful people behind the scenes”?
I answered…
… What you heard is not wrong.
… For me, people with influence are those who practice Bodhi Dharma or the Buddha’s 10 paramis. These are the extreme mode of moral practices, special ways of doing good things in order to accomplish the highest goal such as being the Buddha and his principal disciples. The 10 paramis include:
1. Dāna (generosity, giving of oneself)
2. Sīla (virtue, morality, proper conduct)
3. Nekkhamma (renunciation)
4. Paññā (transcendental wisdom, insight)
5. Viriya (energy, diligence, vigour, effort)
6. Khanti (patience, tolerance, forbearance, acceptance, endurance)
7. Sacca (truthfulness, honesty)
8. Adhiṭṭhāna (determination, resolution)
9. Mettā (loving-kindness)
10. Upekkhā (equanimity, serenity)
… The power that helps support me is wisdom, honesty, sincerity, courage, bravery that I have for the country, religion, monarchy, Dhamma and Vinaya.
…………………………

He asked, “I saw you coming out to fight alone. Aren’t you afraid?”
I answered…
… When the Buddha was Prince Siddhartha, he also came out to fight ignorance alone and was not afraid.
… Finally, he won against evil and demons that obsess all beings with illusions and lies.
… As long as I adhere to the truth,
… I believe that victory will definitely come, similar to how the Buddha won against the god of evil.
…………………………

Regarding the question, “wasn’t I afraid?”
I answered…
… If you know the truth, see the truth and adhere to the truth, there’s nothing that can scare you.
…………………………

He asked, “in this country, aren’t there other monks who can see the truth and think about coming out to join your fight?”
I answered…
… Yes, there are, quite a lot of them.
… But because they did not want to be distressed. They don’t want trouble or danger. Their lives are comfortable. Why did they have to burden themselves with other people’s matters?
… This is the way of thinking for those who take the path to become disciples.
… For me, I wish to become a Buddha. If I just stay still and let righteousness be conquered, let good people be bullied by bad people, truth be distorted by demons’ power,
… If I’m occupied by the love of myself, fear of death, desire to live comfortably and not think of offering my hand to help,
… Then I wouldn’t be worthy of the Bodhisattvayāna.
…………………………

The judge said, “now I understand why you are so afflicted when some people try to destroy Dhamma, Vinaya and righteousness.”
Did you just understand, judge?
You have known me for a long time. I thought you understood me a long time ago.
As an easy summary for you, in my life, I’m not breathing for myself, but every breath I take is for the benefits of other people and other beings. That’s my duty.

Buddha Isara