ได้เวลาให้บทเรียน กับเจ้าพนักงานของรัฐ ที่ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่แล้ว
๑๓ มิถุนายน ๒๕๕๙
ข้อกล่าวหา
พระเทพรัตนสุธี (สมศักดิ์ โชตินฺธโร ป.ธ. ๕, น.ธ.เอก) เจ้าอาวาสวัดเขียนเขต พระอารามหลวง เจ้าคณะจังหวัดปทุมธานี
ในข้อกล่าวหาว่า เป็นผู้มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๕๗ “ผู้ใดเป็นเจ้าพนักงาน ปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ เพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด หรือปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริต ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่หนึ่งปีถึงสิบปี หรือปรับตั้งแต่สองพันบาทถึงสองหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ”
ละเมิดพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พุทธศักราช ๒๕๐๕ (แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ ฉบับที่ ๒ พุทธศักราช ๒๕๓๕) มาตรา ๔๕ บัญญัติไว้ว่า “ให้ถือว่าพระภิกษุซึ่งได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งในการปกครองคณะสงฆ์และไวยาวัจกร เป็นเจ้าพนักงานตามความในประมวลกฎหมายอาญา”
ละเมิดกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๒๓ (พุทธศักราช ๒๕๔๑) ว่าด้วยระเบียบการปกครองคณะสงฆ์ ข้อที่ ๗ กำหนดว่า
(๕) ควบคุมบังคับบัญชาเจ้าคณะและเจ้าอาวาส ตลอดถึงพระภิกษุสามเณรผู้อยู่ในบังคับบัญชาหรืออยู่ในเขตปกครองของตน และชี้แจงแนะนำการปฏิบัติหน้าที่ของผู้อยู่ในบังคับบัญชา ให้เป็นไปโดยความเรียบร้อย
(๖) ตรวจการและประชุมพระสังฆาธิการในเขตปกครองของตน
ละเมิดกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๒๔ (พุทธศักราช ๒๕๔๑) ว่าด้วยการแต่งตั้งถอดถอนพระสังฆาธิการ ข้อ ๕๒ กำหนดว่า “ให้ผู้บังคับบัญชาตามลำดับชั้น มีหน้าที่ควบคุม ดูแล แนะนำ ชี้แจง หรือสั่งให้ผู้อยู่ในบังคับบัญชาปฏิบัติตามจริยาโดยเคร่งครัด”
ละเมิดกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๒๔ (พุทธศักราช ๒๕๔๑) ว่าด้วยการแต่งตั้งถอดถอนพระสังฆาธิการ ข้อ ๔๔ กำหนดว่า “***พระสังฆาธิการต้องเอื้อเฟื้อต่อกฎหมาย*** พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ กฎกระทรวง กฎมหาเถรสมาคม ข้อบังคับ ระเบียบ คำสั่ง มติ ประกาศ พระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช สังวรและปฏิบัติตามหลักพระธรรมวินัยโดยเคร่งครัด”
พฤติการณ์ของผู้ถูกกล่าวหา
จากคดีสหกรณ์เครดิตยูเนี่ยนคลองจั่น มีผู้ตกเป็นผู้ต้องหาทั้งฝ่ายบรรพชิตและคฤหัสถ์ โดยมีนายศุภชัย ศรีศุภอักษร ไวยาวัจกรของวัดพระธรรมกาย ซึ่งได้รับการแต่งตั้งโดยพระเทพญาณมหามุนี ธัมมชโย เจ้าเอาวาส ได้ถูกศาลอาญาพิพากษาให้จำคุก ๓๒ ปี (จำเลยให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์ต่อการพิจารณาคงจำคุกจำเลยรวมทั้งสิ้น ๑๖ ปี) ในข้อหาฉ้อโกง ยักยอก ฟอกเงิน ทั้งยังพัวพันถึงเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย จนดีเอสไอ ออกหมายนัด หมายเรียกเพื่อเข้าไปให้ปากคำหลายครั้ง แต่เจ้าอาวาสก็บ่ายเบี่ยง บิดเบือนว่าถูกกลั่นแกล้งใส่ร้าย แต่ไม่เคยคิดจะหาวิธีพิสูจน์ความจริง ตามกระบวนการยุติธรรม
ท้ายสุด ศาลอาญาถึงกับออกหมายจับ แต่เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ก็บ่ายเบี่ยง บิดเบือน ปฏิเสธ ไม่เข้าให้ปากคำ ไม่มอบตัว จนนำมาซึ่งการเจรจา ๓ ฝ่าย ระหว่างดีเอสไอ สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ (พศ.) และตัวแทนวัดพระธรรมกาย โดยมีเจ้าคณะจังหวัดปทุมธานีเป็นประธาน
ต่อมาการเจรจาไม่ประสบความสำเร็จ ด้วยเพราะฝ่ายวัดพระธรรมกายยื่นเงื่อนไขสารพัดที่ขัดกับข้อกฎหมาย จนเป็นที่โจษจันในทางเสียหายแก่สังฆมณฑล และพระพุทธศาสนา
แม้หลังสุด พระเทพรัตนสุธี ยังให้สัมภาษณ์แก่สื่อสารมวลชนช่วงหนึ่งว่า
*** “ส่วนตัวนั้นไม่มีอำนาจในการเรียกพระเทพญาณมหามุนีมาพบ เนื่องจากคดีที่เกิดขึ้นไม่ได้เป็นคดีทางสงฆ์ แต่เป็นคดีที่กรมสอบสวนคดีพิเศษขอความร่วมมือให้เป็นผู้ประสานเท่านั้น” ***
ทั้งที่กฎมหาเถรสมาคม บอกไว้ชัดว่า พระสังฆาธิการ จักต้องเอื้อเฟื้อต่อกฎหมายและพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ ทั้งที่มีอำนาจ และหน้าที่ ตามที่กำหนดไว้ในพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ และกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๒๓ และฉบับที่ ๒๔
พฤติการณ์ของพระเทพรัตนสุธี เช่นนี้ ถือว่า เป็นความบกพร่องต่อหน้าที่ และละเมิดจริยาพระสังฆาธิการ มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๕๗
ทั้งยังมีพฤติกรรมปล่อยปละละเลย ให้เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายและพวก ทำการเรี่ยไร ผิดกฎหมายพระราชบัญญัติควบคุมการเรี่ยไร ไปทั่วประเทศมาเป็นเวลาแรมปี โดยไม่ว่ากล่าวตักเตือน
และปล่อยให้เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายและพวก กล่าวย่ำยีพระธรรมวินัย สอนในสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ได้สอน บัญญัติในสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ได้บัญญัติ ล้มล้างในสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติแล้ว
รวมทั้งปล่อยปละละเลย ให้เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายและพวก มีการขายบุญ ขายสวรรค์กันอย่างมโหฬาร จนเป็นที่โจษจันครหาของคนทั้งประเทศ
ปล่อยปละละเลย ให้เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายและพวก นำเอาการธุงดงควัตรปฏิบัติสำหรับสำรอกกิเลสอันเป็นระเบียบปฏิบัติของภิกษุผู้ต้องการความสะอาด ฉลาด สว่าง สงบ
แต่เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายและพวก นำการธุดงค์มาทำอีเว้นท์โฆษณา ให้ผู้คนหลงเชื่อ สร้างศรัทธา เพื่อหาเงิน
ปล่อยปละละเลย ให้วัดพระธรรมกายใช้บาตรที่เป็นบริขารเพื่อเลี้ยงชีพของภิกษุตามพุทธบัญญัติ ออกเดินเรี่ยไร รับข้าวสารอาหารแห้งและปัจจัยไปทั้งประเทศ ทั้งที่ผิดทั้งหลักพระธรรมวินัย ผิดทั้งกฎหมายพระราชบัญญัติควบคุมการเรี่ยไร ของมหาเถรสมาคม และประมวลกฎหมายอาญา
ปล่อยปละละเลยให้เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายและพวก กล่าวอวดอุตริมนุสธรรม ทั้งที่ท่านเจ้าคณะจังหวัด ก็รู้ว่า เป็นอาบัติปาราชิก หากการอวดนั้นไม่จริง และมีคนเชื่อ ทั้งยังเผยแพร่คำอวดนั้นไปทั่วโลกหลายภาษา เช่นกรณีอวดเรื่อง สตีฟ จ๊อบ ตายแล้วรู้ว่าไปเกิดที่ไหน เป็นต้น
และสุดท้าย กลับเพิกเฉยต่อพฤติการณ์ของเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ที่ตกเป็นผู้ถูกกล่าวหาว่าสมรู้ร่วมคิดร่วมกับพรรคพวก ฟอกเงิน รับของโจร กรณีคดีสหกรณ์เครดิตยูเนี่ยนคลองจั่น ซึ่งเป็นคดีที่มีผู้เสียหายและเดือดร้อนจำนวนมาก
แทนที่พระเทพรัตนสุธี ในฐานะเจ้าคณะปกครองคณะสงฆ์ภายในจังหวัดปทุมธานี ซึ่งมีทั้งอำนาจ และหน้าที่บังคับบัญชาการคณะสงฆ์ภายใต้การปกครอง ให้เป็นไปด้วยความสงบเรียบร้อย และสอดคล้องกับพระธรรมวินัย กฎ ข้อบังคับ ระเบียบแบบธรรมเนียมปฏิบัติตาม พระราชบัญญัติปกครองคณะสงฆ์ และกฎหมายของบ้านเมือง
จากหลักฐานที่ปรากฏ อันเป็นที่ประจักษ์แก่สังคม ตั้งแต่เกิดคดียักยอกเงินสหกรณ์เครดิตยูเนี่ยนคลองจั่น ซึ่งเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ผู้เป็นพระราชาคณะชั้นเทพ เป็นพระอุปัชฌาย์ เป็นพระสังฆาธิการ เป็นเจ้าพนักงานของรัฐ และอยู่ภายใต้การบังคับบัญชากำกับดูแลของเจ้าคณะจังหวัด แต่กลับเพิกเฉย ปล่อยปละละเลย
ไม่เคยแม้จะเรียกตัวเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายเข้ามาสอบถามข้อเท็จจริง
จวบจนเจ้าหน้าที่ดีเอสไอ มาขอร้องให้ช่วยเป็นตัวกลางในการเจรจาให้เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายออกมามอบตัว
แต่สุดท้ายทำได้แค่ออกมาพูดว่า ไม่มีอำนาจในการเรียกเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ให้ออกมาพบได้ เนื่องจากเป็นคดีทางโลก ไม่ใช่คดีทางศาลสงฆ์
ด้วยพฤติกรรมเช่นนี้ ของพระเทพรัตนสุธี เจ้าคณะจังหวัดปทุมธานี ถือว่าเป็นการ
ละเมิด พระธรรมวินัย ชื่อว่าไม่เอื้อเฟื้อ
ละเมิด พระราชบัญญัติปกครองคณะสงฆ์
ละเมิด กฎมหาเถรสมาคม
ละเมิด จริยาพระสังฆาธิการ
มีความผิดตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๑๕๗
ในฐานะเป็นเจ้าพนักงานของรัฐ รับเงินภาษีของรัฐ แต่ไม่ทำหน้าที่ ถือว่าเป็นการบกพร่องต่อหน้าที่อย่างร้ายแรง
สมควรถูกดำเนินคดีตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๑๕๗ เพื่อให้หลาบจำแก่เจ้าพนักงานของรัฐท่านอื่นสืบไป
พระสุวิทย์ ธีรธมฺโม หรือ พระพุทธะอิสระ
[ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต และ คมชัดลึก]
