คนมีปัญญามีจำนวนเท่าเขาวัว คนโง่มีมากเท่าขนวัว
๓ พฤษภาคม ๒๕๕๙
อธิบายก็แล้ว ยกเหตุผลมาชี้แจงก็แล้ว นำพระไตรปิฎกมาเปิดกางให้ดูก็แล้ว
พวกทาสอลัชชีทั้งหลายยังแถกแถไป ไม่ยอมรับแม้พระไตรปิฎก
หลงงมงาย จมปลักอยู่กับตัวตนของอลัชชีตัวพ่อจนไม่ลืมหูลืมตา
เอาแต่อ้างว่าตนมีพวกมาก มีความรู้มาก มีผลงานมาก ไม่ต่างอะไรกับขนวัว
ไม่สนใจว่าอลัชชีตัวพ่อจะปกปิด กลบเกลื่อนความชั่วเอาไว้มากมายขนาดไหน มีคดีความกี่สิบคดี
พวกเขาไม่ยอมสงสัยเลยว่า ทำไมพระสังฆราชถึงได้โจทก์ด้วยอาบัติปาราชิก ข้อหายักยอกทรัพย์และอวดอุตริมนุสธรรมเอาแต่อ้างว่าถูกอิจฉา ถูกกลั่นแกล้ง
เขาไม่สงสัยแม้แต่ความทุกข์ยากเดือนร้อนของสมาชิกสหกรณ์เคดิตยูเนี่ยนเป็นหมื่นคนที่พากันไปรุมแจ้งความ
พวกเขาไม่เคยตั้งข้อสงสัยแม้แต่น้อย ว่าทำไมเจ้าหน้าที่ดีเอสไอถึงได้ออกหมายเรียกมาสอบปากคำ และกำลังจะขอหมายจับ พวกเขาเอาแต่ก่นด่าเจ้าหน้าที่ดีเอสไอและกระบวนการยุติธรรมของไทยว่าไปกลั่นแกล้งศาสดาอลัชชีของพวกเขา
หากผู้คนในสังคมไทยผู้แยกแยะดีชั่วได้ ยังปล่อยปละละเลยวางเฉยต่อพฤติกรรมพวกมากลากไปเหล่านี้ แล้วปล่อยให้ออกมาบิดเบือนชี้นำสังคมอย่างผิดๆ สุดท้ายความยุติธรรมจะถูกบิดเบือนด้วยพวกมากลากไป แล้วบ้านเมืองนี้จะยังเหลืออะไร
อย่ามัวแต่พูดว่า ชั่วช่างชี ดีช่างสงฆ์ คนโกงบ้านกินเมือง เดี๋ยวเวรกรรมก็ตามสนองมันเอง หรือไม่ก็ปล่อยไปตามเวรตามกรม หรืออย่าไปยุ่งกับเขาเลย อยู่เฉยๆ วางตัวเป็นกลาง
หากพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ทั้งหลายทรงคิดแบบนี้
พระพุทธองค์และพระโพธิสัตว์ทั้งหลายคงไม่ต้องลำบากพระวรกาย เสด็จพระดำเนินด้วยพระบาทไปไกลๆ เกือบทุกวัน
เพื่อโปรดสัตว์ผู้ยังมืดบอดให้มีปัญญารู้เห็นตามความเป็นจริง และนำพาให้พ้นทุกข์ได้
หากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงคิดว่า ชั่วช่างชี ดีช่างสงฆ์
พระพุทธองค์คงไม่ทรงบัญญัติข้อห้าม และข้ออนุญาตให้ทำ หรือไม่ให้ทำเอาไว้
หากคนไทยปล่อยให้คนโกงบ้านกินเมืองลอยนวล ให้เวรกรรมจัดการสนองเอง
งั้นก็ยกบ้านเมืองนี้ ศาสนานี้ให้มันไปครองเลย ฉันจะได้ไม่ต้องเหนื่อย
ถ้าเป็นแบบนี้ องค์พระผู้มีพระภาคเจ้าคงไม่ทรงบัญญัติปาราชิกสิกขาบทที่ ๒ที่ว่า
ภิกษุถือเอาของที่เจ้าของเขาไม่ให้โดยเจตนา ของนั้นมีราคาเกิน ๕ มาสก ต้องอาบัติปาราชิก
และคงไม่ทรงบัญญัติสิกขาบทที่ ๔ ภิกษุอวดอุตริมนุสธรรมที่ไม่มีในตนต้องอาบัติปาราชิก ถ้าพระพุทธองค์ทรงเห็นว่า ปล่อยไปตามกรรม ใครจะหลอกใคร จะโกหกใครให้หลงเชื่อ เดี๋ยวมันก็รับกรรมกันไปเอง
ทำไมพระพุทธองค์ไม่ทรงปล่อยให้เวรกรรมตามสนองแก่ภิกษุผู้ลักทรัพย์และหลอกลวงล่ะ
เหตุผลก็เพราะหากขืนปล่อยให้ผู้ละโมบ ผู้มดเท็จ ผู้ชั่วช้าลอยนวลอยู่ จักสร้างความเดือดร้อนเสื่อมเสียให้แก่หมู่คณะ จึงต้องกำจัดออกไปให้พ้นจากหมู่คณะ
สมณะตระกูลศากยะเขาจะช่วยกันกำจัดอลัชชีที่เข้ามาอาศัยพระธรรมวินัยหากิน ตัวอย่างเช่นกรณีพระมหากัสปะเถระ เมื่อเห็นภิกษุสุภัททะจาบจ้วงพระบรมศาสดาจึงเรียกประชุมสงฆ์ ทำปฐมสังคายนาเพื่อรวบรวมประธรรมวินัยและปรับอาบัติสุภัททะภิกษุ
แม้ในยุคพระเจ้าอโศกมหาราชพระโมคคัลลีบุตรติสสเถระผู้เห็นความเหลวแหลกของพวกภิกษุเดียรถีย์ผู้มีพวกมากหรือพวกนักบวชในศาสนาอื่นมาปลอมบวชในพระพุทธศาสนา ด้วยเพราะเห็นแก่ลาภสักการะ และบ่อนทำลายพระธรรมวินัย ได้แสดงลัทธิและความเห็นของตนว่า “นี่คือพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า”
แล้วทำการย่ำยีพระธรรมวินัยจนพระโมคคัลลีบุตรติสสะเถระทนไม่ไหว ต้องออกมาต่อสู้โดยร่วมมือกับพระเจ้าอโศกมหาราช กำจัดอลัชชีพวกมากเหล่านั้นเสียสิ้น
และหากพระบรมศาสดาทรงคิดว่า อย่าไปยุ่งกับเขา
พระพุทธองค์คงไม่ทรงบัญญัติบทลงโทษสำหรับผู้ช่วยปกปิดอาบัติของภิกษุอื่น ให้มีโทษเช่นในสัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ ๔
“ภิกษุใด รู้อยู่ ปิดอาบัติชั่วหยาบของภิกษุ เป็นปาจิตตีย์”
และหากพระพุทธองค์ทรงคิดว่า อยู่เฉยๆ วางตัวเป็นกลาง
พระพุทธองค์คงไม่ทรงแยกแยะแจกแจงให้พุทธบริษัทให้ได้รู้เห็นว่า
อะไรเป็นกุศล ความดีงามอย่างชาญฉลาด อะไรเป็นอกุศลความชั่วช้าอย่างโง่เขลา
อะไรเป็นบุญ อะไรเป็นบาป
ฉะนั้น พวกทาสอลัชชีผู้มีพวกมากและพวกโลกสวยทั้งหลาย หากรู้ไม่จริง ไม่เคยเห็นของจริง ไม่ได้ศึกษาเรื่องจริง
เมื่อมือไม่พาย ก็อย่างแกว่งปากหารองเท้า
คนมีปัญญา เขาจะรู้ว่าความจริงมีอยู่หลายระดับ
ความจริงในระดับสมมุติ หรือโลกบัญญัติ
กับความจริงในระดับปรมัติ หรือวิมุติ ความหลุดพ้น
ก่อนจะติเตียนวิพากษ์วิจารณ์ใคร ควรจะศึกษาเรียนรู้ให้เข้าใจเห็นตามความเป็นจริงแห่งสัจธรรมขององค์พระผู้มีพระภาคเจ้าเสียให้ถ่องแท้ก่อน อย่าโชว์โง่ แล้วเอามาตรฐานความขี้เกลียด แล้งน้ำใจ ไม่ใยดี ขาดความรับผิดชอบต่อสิ่งรอบข้าง สังคมรอบตัวมาตีราคาความประพฤติของผู้อื่นที่เขามีน้ำจิตน้ำใจ เอื้ออาทร รู้จักรับผิดชอบต่อสังคมและเสียสละเพื่อสังคมว่าเป็นผู้ผิด
ว่างๆ ก็ลองตื่นมาฟังเสียงไก่ขันตอนเช้าๆ บ้าง
จะได้รู้ว่าไก่มันตะโกนบอกพวกเห็นแก่ตัวว่า
โอก..อี๊ โอกๆ… แปลว่า อยู่ไปก็รกโลก เก็ทไหมพวกทาสอลัชชีทั้งหลาย
พุทธะอิสระ
