บทความ
อากาศวิปริต คนวิปริต นักบวชวิปริต
๒๗ มกราคม ๒๕๕๙
อากาศเดี๋ยวร้อนแล้ง เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวฝนตก ภายในวันเดียว
ยังรุนแรงไม่เท่ากับความวิปริตของจิตมนุษย์ที่หันมากราบไหว้ตุ๊กตายางลูกเทพ จนพัฒนาไปถึงขั้นมีที่นั่งเฉพาะบนเครื่องบินแล้ว
ตามมาติดๆ ด้วยพระพรหมสุธี หรือเฮียเสนาะ อดีตกรรมการมหาเถร อดีตเจ้าอาวาสวัดสระเกศ และอดีตเลขาสมเด็จเกี่ยวผู้กว้างขวาง อดีตเจ้าคณะภาค ๑๒ อดีตประธานสำนักงานกำกับดูแลพระธรรมทูตไปต่างประเทศ และเลขานุการมหาเถรสมาคมฝ่ายสงฆ์ เลขาธิการสมัชชามหาคณิสสร
ต้องมากระทำอัตวิบากกรรม คือผูกคอฆ่าตัวเองตายด้วยสายประคตเอว
ปัญหาอากาศวิปริตที่เกิดขึ้นส่วนหนึ่งล้วนเป็นผลกระทบมาจากการกระทำของมนุษย์ไร้จิตสำนึก ย่ำยีธรรมชาติ ทำลายความสมดุลของธรรมชาติ
ปัญหาตุ๊กตายางลูกเทพก็เกิดมาจากความวิปริตของจิตวิญญาณมนุษย์ที่มีความกลัว เช่น กลัวเจ็บ กลัวจน กลัวไม่สมหวัง และกลัวตาย จึงขวนขวายแสวงหาที่พึ่ง
เพราะผู้ทำหน้าที่เป็นที่พึ่งทางจิตวิญญาณดันไปทำหน้าที่ขายฝัน ขายความรวย ขายวัตถุที่โฆษณาว่าสามารถทำให้รวย ถูกหวย หรือไม่ก็สมหวังได้
แม้แต่องค์พระพุทธรูปซึ่งเป็นรูปเคารพพระพุทธเจ้ายังเอามาตั้งชื่อเพื่อสนองตัณหากิเลสคนไปต่างๆ นาๆ เช่น หลวงพ่อทันใจ หลวงพ่อสมหวัง หลวงพ่อรวย ทั้งที่เป็นรูปพระพุทธเจ้ายังนำไปตั้งชื่อเพื่อสนองตัณหา เพื่อเรียกร้องศรัทธาของสังคม
ซ้ำร้ายยังเป็นการมอมเมาสังคมให้จมปรักอยู่แต่คำว่า ลาภ ยศ สรรเสริญ สมหวัง แต่ไร้ปัญญา ขาดคุณธรรม
พอมีคนมาโฆษณาชวนให้หลงเชื่อว่าบูชาตุ๊กตายางแล้วจะทำให้ได้สิ่งที่ต้องการ มันเป็นการแสดงออกอย่างชัดเจนว่าผู้คนยุคนี้จะบูชาศรัทธาอะไรต้องได้สิ่งตอบแทนตลอด
กระแสตุ๊กตายางลูกเทพก็คงจะเหมือนๆ กับกระแสจตุคามรามเทพที่คลั่งไคล้กันไปทั่วบ้านทั่วเมือง แต่พอหมดความนิยม เสื่อมศรัทธา ก็พาไปทิ้ง บางวัดถึงขนาดเอาไปถมที่เป็นคันรถสิบล้อ
รวมความแล้ว ในยุคนี้โลกธรรมทั้ง ๘ อันได้แก่ ได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ ได้สรรเสริญ นินทา สุข ทุกข์ มีพลังอำนาจมากที่สามารถครอบคลุมไปทั่วทุกตัวตนในสังคม
ไม่เว้นแม้แต่นักบวชระดับกรรมการมหาเถรสมาคมก็ยังถูกโลกธรรมครอบงำ เมื่อสิ้นหวังเลยฆ่าตัวตาย ทำให้สังคมต้องมาคิดกันให้มากๆ แล้วว่า ไอ้ที่บรรดาพุทธบริษัททั้งหลายเอานู่นนี่นั่นไปถวายแก่ภิกษุผู้บวชนั่นน่ะ มันถูกต้องเหมาะควรหรือไม่
แล้วอย่างนี้มหาเถรซึ่งเป็นองค์กรปกครองสงฆ์สูงสุดจะรับผิดชอบอย่างไร
โดยเฉพาะพวกที่ออกมาบอกว่าพระไม่สามารถปฏิเสธสิ่งที่ชาวบ้านถวายได้นั่นไม่จริง แม้ในครั้งพุทธกาล พระบรมศาสดายังให้ทรงพิจารณาก่อนว่าสิ่งที่รับมาจะเป็นอันตรายต่อพรหมจรรย์หรือไม่ หากเห็นว่ารับมาแล้วเป็นอันตรายต่อพรหมจรรย์ ก็สามารถปฏิเสธได้ พระพุทธองค์มิได้ให้ภิกษุสงฆ์รับด้วยความตะกลามตะกละอย่างปัจจุบัน
ความเสื่อมนี้มันเหมือนสนิมขุ่นที่กัดกินพระธรรมวินัย นับวันดูจะยิ่งเลวร้ายขึ้นทุกวัน
ถึงขนาดพลาดหวังจากตำแหน่งอำนาจแล้วต้องฆ่าตัวตาย
เรื่องนี้เป็นเครื่องพิสูจน์ยืนยันว่า ผู้ที่บวชเข้ามาตั้งแต่เล็ก จนถึงอายุ ๕๐ กว่า จนได้เป็นรองสมเด็จ แต่ไม่เคยลิ้มรสพระสัทธรรมเลย แม้จะร่ำเรียนจนถึงเปรียญธรรม ๙ ประโยคก็ตาม
คสช. รัฐบาล สภายกร่างรัฐธรรมนูญ และ สนช. ควรต้องหันมามองกันได้แล้วหล่ะว่า
การศึกษาของชาติไม่เว้นแม้แต่การศึกษาสงฆ์ มันมีปัญหาหรือไม่ ทำไมยิ่งเรียนสูง กลับทำตัวเหมือนดั่งสากกะเบือไม่รู้รสพริก
แล้วจะตำพริกไปละลายน้ำให้เสียเวลาทำไม
พูดเช่นนี้มิได้บอกว่าไม่ควรเรียนสูง
แต่ควรจะเรียนรู้อย่างมีคุณภาพ ประกอบด้วยคุณธรรมสามารถทำคุณประโยชน์ได้ทั้งโลกนี้และโลกหน้า
เช่นนี้ต่างหากล่ะที่ควรเรียกว่า เมืองพุทธ
ไม่ใช้เอาแต่เรียกร้องให้บรรจุพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ แต่สงฆ์ในพุทธศาสนากลับขาดคุณธรรม
สังคมไทยไร้จิตสำนึก ไม่ระลึกรู้จักทำหน้าที่ ชาดสติปัญญาแยกแยะว่า อะไรดี อะไรชั่ว ตัวอย่างเช่น เฮียเสนาะ เป็นต้น
มิน่า ตุ๊กตายางลูกเทพจึงได้รับความนิยม เพราะสังคมขาดคุณธรรมนี่เอง
พุทธะอิสระ
