ถามมา ตอบไป

ถาม:

ช่วงที่จิ้งเขียวยันตระ ไปนั่งให้พระกราบ ไม่เห็นท่านออกมาวิจารณ์อะไรเลย ดูจะผิดวิสัยของท่าน ที่ชอบเผือกไปเสียทุกเรื่อง ทำไมเรื่องนี้ถึงไม่พูด หรือกลัวจะเข้าตัว ?

ตอบ:

จะมาเอาอะไรกันนักกันหนา วิจารณ์ก็ด่า ไม่วิจารณ์ก็บ่น ต้องให้เขียนเสียทุกเรื่องเลยหรือ

เหตุที่ไม่เขียนวิจารณ์ก็เพราะ ไม่อยากไปซ้ำเติมผู้ที่กำลังรับผลแห่งกรรม ที่เขากระทำจากความมักมากในกามคุณของเขาเอง จนถึงขั้นทำให้ขาดจากความเป็นพระเป็นอาบัติปาราชิก

ทั้งยังต้องระหกระเหินเร่รอนหนีคดีไปอยู่ต่างประเทศ แล้วไปขับรถชนคนตายเข้าอีก

ฉันเชื่อว่า นายวินัย ละอองสุวรรณ หรืออดีตนายยันตระ ต้องตกอยู่ในหล่มแห่งความทุกข์หนักมากอยู่แล้ว ทำไมฉันต้องไปซ้ำเติมเขาเล่า

และหากคุณเกิดทันเมื่อ ๒๐ – ๓๐ ปีที่แล้ว ตอนที่ยันตระกำลังดังคับฟ้า พุทธะอิสระคนนี้นี่แหละ ที่เป็นคนตำหนิติว่าเขาไปในการกระทำของเขาว่า ไม่ต่างอะไรกับพระเอกลิเก ที่มากไปด้วยมายาการ มีกิริยาอาการ เอาใจแม่ยก จนเกินสมณสารูป ทำให้สานุศิษย์ของเขามารุมด่าฉันว่า อิจฉาริษยาอาจารย์ของเขา

และเมื่อเขาได้รับผลจากการกระทำไปแล้ว ทำไมฉันต้องไปจองเวรกับเขาอีกเล่า

ส่วนประเด็นที่ยังมีคนไปกราบไหว้อยู่นั้น มันก็เป็นสิทธิ์ของพวกเขา ฉันจะไปห้ามเขาได้กระนั้นหรือ

กรณีมีพระ เณร ไปกราบนายวินัย ละอองสุวรรณ หรืออดีตนายยันตระ มันก็เรื่องของท่าน หากไม่เหมาะไม่ควร ก็เป็นหน้าที่ของเจ้าคณะปกครองที่จะอบรมสั่งสอนให้เข้าใจถึงความสำคัญของเพศภาวะ ว่าคนแบบไหนควรไหว้ แบบไหนไม่ควรไหว้

กรณีที่คุณมากล่าวหาว่า ฉันกลัวจะเข้าตัว เพราะเคยมีพระมากราบพุทธะอิสระเหมือนกัน

กรณีนี้ฉันก็เคยขอโทษสังคมไปแล้ว และก็มีอยู่รูปเดียว ครั้งเดียว ที่ท่านติดวิสัยศิษย์อาจารย์ จนเคยชิน ด้วยเพราะนานๆ ท่านจะเข้ามาวัดที

ปกติท่านจะพักอยู่ที่วัดในกรุงเทพ เรื่องมันก็มีอยู่เท่านี้ ไม่รู้ว่าคุณจะถามหาเรื่องอะไรให้มากกว่านี้หรือไม่

พุทธะอิสระ