เห็นข่าวรัฐบาลเดินหน้าเช็คบิลพวกทรพีแผ่นดิน แล้วทำให้คิดถึงควายทรพีตัวจริงขึ้นมาทันที

รัฐบาลทุกภาคส่วนกำลังปฏิบัติการกดดันร้องขอตัวคนทรพีจากรัฐบาลต่างประเทศในหลายประเทศ เพื่อนำตัวมาลงโทษตามกฎหมายของไทย ซึ่งมีอยู่หลายราย อาทิเช่น

น.ส.ฉัตรวดี อมรพัฒน์, สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล, นายศรันย์ ฉุยฉาย (ฉายา อั้ม เนโกะ), จรัล ดิษฐาอภิชัย, นายจักรภพ เพ็ญแข, นายใจลส์ ใจ อึ้งภากรณ์, นายชูพงศ์ ถี่ถ้วน, นายเอกภพ เหลือรา หรือตั้ง อาชีวะ, น.ส.สุดา รังกุพันธุ์ หรือ อาจารย์หวาน, นายสุรชัย ด่านวัฒนานุสรณ์, นางจรรยา ยิ้มประเสริฐ

ที่มันบังอาจจาบจ้วงดูหมิ่นพระมหากษัตริย์อันเป็นที่รักยิ่งของปวงชนชาวไทย ทำให้ฉันนึกถึงรามเกียรติ์ ตอน ยักษ์นนทกาลถูกพระศิวะสาปให้มาเกิดเป็นพญาควาย มีนามว่าทรพา คุมฝูงความน้อยใหญ่อยู่ ณ ตีนเขาไกรลาส

เนื่องจากทรพากลัวว่าลูกควายตัวผู้ที่เกิดจากตนจะกลับมาฆ่าตนตามคำสาปของพระศิวะ

ฉะนั้น ทุกครั้งที่นางควายสาวๆ ทั้งหลายในฝูงที่ทรพาปกครองอยู่เกิดตั้งท้องแล้วออกลูกมาเป็นตัวผู้ จะถูกทรพาฆ่าตายเสียสิ้น

กาลต่อมามีนางควายสาวตัวหนึ่งตั้งท้องอ่อนๆ เกิดความกลัวว่าลูกในท้องของตนหากเป็นตัวผู้ เมื่อคลอดออกมาอาจจะถูกทรพาผู้เป็นพ่อฆ่าเสีย

นางควายสาวท้องนั้นจึงหนีออกจากฝูง ไปอาศัยอยู่ในอีกด้านหนึ่งของเขาไกรลาส

จวบจนได้เวลานางคลอดลูก ออกมาเป็นตัวผู้มีนามว่าทรพี มีร่างกายกำยำล่ำสันแข็งแรง

หลังจากนางให้นมลูกน้อยดื่มกินอยู่หลายเดือนจนลูกน้อยแข็งแรง นางจึงอธิษฐานขอให้เทวดาเจ้าป่าช่วยอภิบาลบำรุงดูแลรักษาลูกน้อยของนางพร้อมกับอำลาลูกแล้วบอกเรื่องราวให้ลูกน้อยได้ฟังว่า
แม่คงจะอยู่กับเจ้าอีกไม่ได้แล้ว คงต้องไปเข้าฝูง หากพ่อของเจ้ารู้ว่าแม่หลบมาคลอดเจ้าเป็นตัวผู้ พ่อเจ้าคงจะต้องตามมาฆ่าเจ้าเป็นแน่

แม่จึงจำต้องจากเจ้าไป ก่อนที่พ่อเจ้าจักสงสัย แม่ได้ฝากเจ้าไว้กับเจ้าป่าภูผาทั้ง ๔ ทิศ ท่านทั้ง ๔ จักทำหน้าที่ดูแลเลี้ยงดูเจ้าแทนแม่ เมื่อเจ้าเติบใหญ่แล้ว เจ้าจงไปตามหาแม่ในฝูงก็แล้วกัน

นางควายสาวนั้นเมื่อล่ำลาลูกน้อยแล้ว จึงรีบมุ่งหน้าเข้าสู่ฝูงของตนในทันที

เมื่อทรพีควายน้อยต้องอยู่ในถ้ำแต่ตัวเดียว โดยมีเทวดาภูผาทั้ง ๔ คอยอภิบาลรักษาตามคำฝากฝังของนางควายสาว

ทุกวันควายทรพีจะวัดขนาดกีบเท้าของมันกับของพ่อ เมื่อใหญ่เท่ากันจึงถือว่าพร้อมที่จะสู้ ท้ายสุดทรพาผู้เป็นพ่อ ก็ถูกทรพีควายลูกชายของตนฆ่าตายในที่สุด

รามเกียรติตอนนี้ท่านพรรณนาเอาไว้ว่า

กาลต่อมาทรพีก็เข้าไปปกครองฝูงแทนพ่อที่ตนฆ่าตาย แล้วก็สมสู่กับตัวเมียทุกตัวในฝูงไม่เว้นแม้แต่แม่ของตน

ต่อมาควายทรพีมักใหญ่ใฝ่สูง กำเริบเสิบสานถึงขนาดเที่ยวไปท้าเทวดาและพระอินทร์ต่อสู้

พระอินทร์เห็นควายทรพีอหังการดื้อด้านสอนไม่ฟัง จึงไม่อยากยุ่งด้วย

หากตนจะลดลงมาต่อสู้กับควายทรพีอาจจะทำให้เสียเกียรติยศ จึงออกอุบายว่า หากทรพีสามารถรบชนะเจ้าเมืองขีดขิง คือพาลีพญาวานรได้ จะยอมสู้ด้วย

จนในที่สุดควายทรพีก็ต้องมาตายด้วยน้ำมือของพาลี พญาวานร

ที่ยกเอารามเกียรติ์ตอนควายทรพีมาเล่าสู่กันฟังก็เพื่อจะให้ท่านทั้งหลายได้เห็นว่าจุดจบของพวกทรพีไม่เคยสวยงามเลย มักจะตายแบบหัวขาด อวัยวะขาดแยกจากกัน หรือไม่ก็ถูกโรคร้ายกัดกินไปเรื่อยๆ ได้รับความทุกข์ทรมานจนวันตายดังตัวอย่างควายทรพีและคนทรพีที่ตายไปก่อนหน้านี้

พุทธะอิสระ