บทความ
อโห พุทโธ อโหธรรมโม อโหสังโฆ
๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙
สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง
การไม่ทำบาปทั้งปวง
กุสะลัสสูปะสัมปะทา
การทำกุศล คือความดีอย่างชาญฉลาดให้ถึงพร้อม
สะจิตตะปะริโยทะปะนัง
การทำจิตของตนให้ผ่องใส
เอตัง พุทธานะ สาสะนัง
ธรรม ๓ อย่างนี้ เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
วันมาฆบูชา เป็นวันเพ็ญกลางเดือน ๓ เวียนมาบรรจบอีกวาระหนึ่ง
เป็นวันที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติย่นย่อพระพุทธธรรม ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ให้กระชับและสั้น โดยไม่ละทิ้งสาระสำคัญในพระพุทธธรรม
เพื่อให้พระศากยสาวก และพุทธบริษัทได้เข้าใจหลักการสำคัญสูงสุดของพระธรรมวินัยได้ชัดเจนมากขึ้น
พุทธสาวกจะได้เข้าใจตรงกันว่าสิ่งใดควรพูด ควรสอน ควรทำ สิ่งใดไม่ควรพูด ไม่ควรสอน ไม่ควรทำ
และเผยแพร่พระธรรมวินัย ให้กว้างไกลได้ง่ายขึ้น
โดยมุ่งหวังประโยชน์ในเบื้องต้น ประโยชน์ในท่ามกลาง และประโยชน์ในที่สุด แก่ผู้รับฟังในพระธรรมเทศนานั้น
วันมาฆบูชาปีนี้ ขอให้ทุกท่านพากันปฏิบัติบูชา จนลุถึงปัญญานำพาชีวิต ให้มากกว่าการให้อามิสบูชา
เวลาจะบริจาค ควรต้องนึก ต้องคิดว่าเป็นสมณะบริขารที่เหมาะสมกับสมณสารูปหรือเปล่า
หรือว่าเรากำลัง ทำร้ายท่านผู้รับ ดังกรณีถวายรถหรู ให้สมเด็จช่วงแห่งวัดปากน้ำ จนกลายมาเป็นคดีความเสียหายไปทั่วโลก
พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญ การปฏิบัติบูชา ว่าเป็นการบูชาอันประเสริฐยิ่ง มีอานิสงส์มาก มีผลมากกว่าการให้อามิสบูชา
วัดไหนก็ได้ ที่เข้าไปแล้วได้สติปัญญา อย่าหวังได้แค่คำว่าบุญ แต่ขาดปัญญา
เช่นนี้ ก็ยังไม่ถือว่าเป็นพุทธบริษัทที่ดี
พุทธบริษัท หมายถึง บริษัทผู้รู้ว่าอะไรจริง อะไรเท็จ จึงตื่นจากความงมงาย เชื่อง่าย หลงผิด ชีวิตจักได้เบิกบาน แจ่มใส
หวังว่าทุกท่าน คงจะรู้ตื่นและเบิกบานตลอดไป เจริญธรรม
พุทธะอิสระ