ตรรกะของคนป่วยจิต
๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๗
คนข้างบ้านเอาแต่ก่นด่า ตำหนิติว่า สาดสีใส่ เผาพระรูป เหยียดหยามดูหมิ่น แต่นักการเมืองผู้มีหน้าที่ตรากฎหมายป้องปรามคนชั่ว คนทำผิด ไม่ให้รังแกคนดี กลับเพียรพยายามจะออกกฎหมาย ห้ามไม่ให้คนในบ้านออกจากบ้านมาให้คนข้างบ้านด่า
ดุจดัง สถาบันพระมหากษัตริย์ท่านไม่ได้ทำอะไรให้กับคนในประเทศนี้เดือดร้อน แม้แต่น้อย แต่ก็มีคนบ้าบางคน ผู้ป่วยจิตบางกลุ่ม พยายามจะทำให้ท่านเสื่อมเสีย สาดสีตีไข่ เผาพระบรมฉายาสาทิสลักษณ์ ขัดขวางการเสด็จพระดำเนิน
แถมพวกนักการเมืองบางกลุ่มที่ป่วยจิต ออกมาโพทนา บอกว่าต้องแก้กฎหมายที่คุ้มครองพระมหากษัตริย์ หรือ ล้มเลิกมาตรา ๑๑๒ เพื่อไม่ให้กลุ่มพวกป่วยจิตพวกเดียวกับตนออกกฎหมาย หรือ ก็เพียรพยายามอย่างหนัก ที่จะผลักดันแก้กฎหมาย ออกกฎหมายจำกัดสิทธิ์ของสถาบันพระมหากษัตริย์ แม้จะแลกกับการไม่ได้เป็นนายกรัฐมนตรี เสียโอกาสในการร่วมรัฐบาล บริหารประเทศ ตามทิศทางที่ตนสัญญาแก่ประชาชนไว้ก็ตาม
และแม้ศาลรัฐธรรมนูญทั้ง ๙ ท่าน จะมีคำชี้ขาดว่า สิ่งที่พวกนักการเมืองป่วยจิตพวกนี้ทำ ถือเป็นการกัดเซาะ บ่อนทำลายความมั่นคงและสถาบันพระมหากษัตริย์ เป็นพฤติกรรมที่เข้าข่ายล้มล้างการปกครองระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข
แทนที่จะรู้ตัว สำนึกผิด เปลี่ยนแปลงนิสัย แก้ไขพฤติกรรม กลับออกมาโวยวาย ตีโพยตีพาย อาละวาดใส่ศาล ถึงขนาดจะออกกฎหมายตัดอำนาจศาลรัฐธรรมนูญ
นี่มันเป็นพฤติกรรมของเด็กป่วยจิตใกล้บ้า ที่ไม่ได้อะไรอย่างใจ ก็จะโวยวาย ตีโพยตีพาย ทุบทำลายสิ่งที่ขวางหูขวางตา
เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลศรีธัญญา น่าจะจัดรถไปรับผู้ป่วยจิตขั้นบ้า เอาไปรักษาตัวได้แล้ว ขืนปล่อยเอาไว้ จักเป็นอันตรายต่อแผ่นดิน
พุทธะอิสระ
——————————————–
